karakal — m I, DB. a; lm M. e, D. i zool. «Felis caracal, zwierzę drapieżne z rodziny kotów, mające uszy zakończone długimi pędzelkami włosów; zamieszkuje pustynne obszary Afryki i Azji, w Indiach bywa tresowany do polowań na antylopy; ryś stepowy» ‹fr. z… … Słownik języka polskiego
miś — m I, DB. misia; lm M. misie, D. misiów 1. «pieszczotliwie, żartobliwie o niedźwiedziu, niedźwiadku; misiek, misio» Tresowany, cyrkowy miś. przen. «o człowieku tęgim, poruszającym się ciężko, niezgrabnie» 2. «zabawka dziecięca wyobrażająca… … Słownik języka polskiego
wilczur — m IV, DB. a, Ms. wilczururze; lm M. y 1. pot. «pies z rasy dużych, silnych psów, o gładkiej, rzadziej szorstkiej lub kosmatej sierści, maści najczęściej czarnej, czarnej podpalanej lub brunatnej, wyglądem przypominający wilka; często tresowany… … Słownik języka polskiego